مکتب رئالیسم

معنای غیر رایج ریالیسم در فلسفه مرادف با کلی گرایی است که در برابر اصالت تسمیه قرار دارد و اما معنای رایج، معنایی است که در برابر ایدیالیسم قرار می‌گیرد.
ریالیسم که در فارسی "واقع گرایی" و "اصالت واقع" نامیده می‌شود، تقریبا نقطه‌ای مقابل ایده آلیسم بوده و برای اشیای مستقل از ذهن و فکر ما واقعیت قابل است.
عمده‌ترین معیار برای تمایز ریالیست از ایده آلیست، پذیرش جهان مادی و طبیعی به عنوان یک واقعیت غیر قابل کتمان است و اینکه دانش‏‌ها و ارزش ها، مستقل از ذهن انسان وجود دارند.
از اینرو برخی از اندیشمندان، ریالیست‏‌ها را به واقع گرایان علمی یا طبیعی و عقلانی یا قدیمی تقسیم کرده‏‌اند( شفیلد، هری؛ مترجم سرمد، غلامعلی، ١۳۷۵) هدف ما در این مقاله بررسی مکتب ریالیسم و تاثیر آن بر تعلیم و تربیت است تا با بررسی دیدگاه دانشمندان این مکتب و استفاده از اندیشه‏‌‌های مثبت آن در جهت کیفیت بخشی در مسایل یادگیری گام برداریم.
این مکتب عکس العملی بود در مقابل مکتب رمانتیک. رمانتیک مکتبی درون گرا و ذهنی بود که برای فرار از واقعیت اکنون، به دنیای گذشته پناه می‌برد که البته این دنیای ساختگی غالبا مبنای واقعی نداشت، اما ریالیسم مکتبی عینی و بیرونی بود که بر بیان واقعیت‌های جامعه تاکید بسیار داشت و معتقد بود که آثار متکلفانه و دیرفهم مکتب‌های رمانتی‌سیسم و کلاسیسیم راه به جایی نمی‌برد و برای نشان دادن تصویر درستی از جامعه باید زبانی بی پیرایه و ساده را برگزید.
[١] پایه‌گذاران اصلی ریالیسم در فرانسه نویسندگان و شاعران کم شهرتی بودند که بهطور صریح با مکتب رمانتیسیم مقابله می‌کردند.
نخستین عرصه‌ای که ریالیسم توانست در آن خودی نشان بدهد، هنر نقاشی بود و گوستاو کوربه( ١۸١۹ – ١۸۷۷ م) یکی از پیشگامان آن محسوب می‌شود.
ریال( Real) در لغت به معنای واقعیت است و ریالیسم یعنی واقع نمایی.
ریالیسم، مکتبی ادبی – هنری است که در اواسط قرن نوزدهم میلادی یعنی در فاصله سال‌های ١۸۵۰ – ١۸۸۰ در اروپا و آمریکا رواج یافت.
این مکتب عکس العملی بود در مقابل مکتب رمانتیک.
رمانتیک مکتبی درون گرا و ذهنی بود که برای فرار از واقعیت اکنون، به دنیای گذشته پناه می‌برد که البته این دنیای ساختگی غالبا مبنای واقعی نداشت، اما ریالیسم مکتبی عینی و بیرونی بود که بر بیان واقعیت‌های جامعه تاکید بسیار داشت و معتقد بود که آثار متکلفانه و دیرفهم مکتب‌های رمانتی‌سیسم و کلاسیسیم راه به جایی نمی‌برد و برای نشان دادن تصویر درستی از جامعه باید زبانی بی پیرایه و ساده را برگزید.

منبع : مقاله  مکتب رئالیسم