مدیریت دانش( Knowledge Managment –به اختصار KM) به مدیریت فرایندهای خلق،
ذخیره و نگهداری و به اشتراک گذاردن دانش میپردازد؛ که بهطور عمومی باید
شامل شناسایی وضعیت موجود، تشخیص، وضوح نیازها و خواستهها و بهبود
فرایندهای مورد اثر باشد و به تبع آن پروژههای مدیریت دانش پروژههای
بهبود بخشی هستند.
مدیریت دانش، فرایند منظم یافتن، انتخاب کردن،
سازماندهی، گزینش و ارایه دانش است که به سازمان کمک میکند تا بصیرت و درک
لازم را از تجربه خود به دست آورد.
باید توجه داشت که مدیریت دانش امری
پایان ناپذیر است که همواره سازمان را در تغییرات یاری میکند و نیازمند
پشتیبانی و توجه دایمی استامروزه دانش و سرمایههای فکری سازمانها یکی
از مزیتهای اصلی رقابت محسوب میشود و میتوان اذعان داشت که دانش، قلب
اقتصاد جهانی است و این امر مستلزم شناسایی عوامل کلیدی موفقیت و اقدام
عملی برمبنای این عوامل تاثیر گذار در مراحل مختلف طراحی و استقرار سیستم
مدیریت دانش است.
ما در دنیایی زندگی میکنیم که به خاطر جهانی شدن، دچار تغییرات سریع و اجتنابناپذیری است.
در
این دنیا، اقتصاد به سمت اقتصاد دانش محور حرکت کرده و بسیاری از معادلات
کنونی کشورها را با چالش مواجه ساخته که این امر، خود حاصل فناوری اطلاعات
و ارتباطات است.
سازمانهای کنوین، اهمیت بیشتری جهت درک،
انطباقپذیری و مدیریت تغییرات محیط پیرامون قایل شده و در کسب و به
کارگیری دانش و اطلاعات روزآمد به منظور بهبود عملیات و ارایه خدمات و
محصولات مطلوبتر به ارباب رجوعان پیشی گرفتهاند.
چنین سازمانهایی نیازمند به کارگیری سبک جدیدی از مدیریت به نام«مدیریت دانش» میباشند.
منبع : مقاله مدیریت دانش